نور لیزرهای دیودی به علت خارج شدن از پیوندگاه لیزر دارای شکل بیضوی شکل است. برای تبدیل کردن نور بیضوی این لیزرها به نوری با شکل لکه ی دایروی راه های مختلفی وجود دارد. یکی از این راه ها استفاده از جفت منشورهای آنامورفیک است.

یک جفت منشور آنامورفیک  شامل دو عدد منشور کوپل شده است که معمولا از آن برای تغییر شکل پروفایل پرتو لیزر استفاده می شود. اساس شکل دهی به پروفایل لیزر در جفت منشور آنامورفیک بر مبنای اثرات کانونی شدن (یعنی تغییرات انحنای جبهه موج) نیست بلکه بر اساس تغییرات شعاع پرتو بر اثر شکست در سطوح  تخت منشورها است. چنین تغییراتی بجز در حالت فرود قائم، در سطوح همه منشورها اتفاق می افتد. اگرچه برای یک مسیر پرتو متقارن، که در آن زوایای پرتو نسبت به وجه های منشور در ورودی و خروجی برابر هستند، تغییرات در شعاع پرتو یکدیگر را خنثی می کند. بنابراین باید از پیکربندی نامتقارن استفاده کرد. به عنوان مثال داشتن زاویه بروستر در یک فصل مشترک و خروج عمودی (یا با زاویه ای کوچک) در فصل مشترکی دیگر (که نیازمند این است که زاویه بین سطوح دو منشور برابر با زاویه شکست باشد) آسان به نظر می رسد. بنابراین تنها فصل مشترک آخری نیازمند پوشش ضد بازتاب است و اتلاف در فصل مشترک بروستر برای قطبش p کمینه است. در پیکربندی توصیف شده، بزرگنمایی (نسبت شعاع پرتو خروجی به شعاع پرتو ورودی) یک منشور منفرد برابر با ضریب شکست ماده منشور یا معکوس آن (با توجه به جهت گیری آن) است. اگر یک منشور با ضریب شکست مناسب برای یک بزرگنمایی یافت نشد، می توان منشور را برای زوایای ورود و خروج متفاوت سامان داد.

anamorphic prism

یک منشور آنامورفیک. پرتو خروجی نسبتا باریکتر از پرتو ورودی است.

یک منشور منفرد برای تغییر شعاع پرتو در یک جهت کافی است اما این ساختار جهت پرتو را نیز عوض می­کند. با استفاده از یک جفت منشور آنامورفیک می­توان پرتو خروجی را در همان جهت پرتو فرودی و تنها با تغییر اندکی در مکان جانبی پرتو بدست آورد. دو منشور به گونه ای جهت گیری می کنند که تغییر شعاع پرتو ایجاد شده توسط آن ها در یک جهت باشد. بنابراین بزرگنمایی کلی برابر مربع ضریب شکست یا معکوس آن است. 

14

اگر نیاز به پرهیز از فاصله جانبی ایجاد شده نسبت به محور اصلی باشد، می توان از ترکیب چهار منشور استفاده کرد.